Een uiltje vangen!

Eindelijk! Na al heel wat jaartjes fotografie heb ik eindelijk de kans gekregen om een steenuiltje te fotograferen. Een uil is voor mij altijd iets speciaals geweest. Is het omdat je ze zo weinig ziet, omdat ze geruisloos vliegen, het rovers zijn, of de kracht en de wijsheid dat er vanuit zo een uiltje uitgaat, geen idee. Maar tot vorige week was het me nog niet gelukt om er één deftig op een foto vast te leggen. Op één dag heb ik nu meer foto's dan ik had durven hopen.

Steenuiltjes zijn dan ook nog eens de kleinste uiltjes die we hier tegenkomen.  Je moet al goed kijken om ze te zien zitten op een weipaal of in een knotwilg. Hun camouflage werkt perfect.
De citroengele ogen met zwarte pupil vallen mooi op in het bruine verenpak. Maar goed, hierbij reeds een selectie aan foto's later volgen er nog wel eens een reeksje.

Watervogels 2

In navolging van mijn berichtje een paar dagen geleden hierbij een andere soort die ik het afgelopen voorjaar wist vast te leggen. De dodaars, het kleinste fuutje van Europa. Hij of zij is te herkennen aan het vuilwitte "dons" op het achterlichaam, waaraan het diertje zijn naam ("dodde-aars") te danken heeft. De mannetjes en vrouwtjes zijn uiterlijk niet van elkaar te onderscheiden.
Meestal foerageren ze ergens in de kant van vijvers en hoor je ze eerder dan je ze ziet.  Deze keer had ik echter het geluk ze open in beeld te krijgen.

 

Watervogels

Weer een hele tijd geleden dat hier nog nieuwe foto's zijn bijgekomen.  Tot op heden nooit echt de tijd gehad om foto's bij te plaatsen.
Gelukkig toch een paar keer kunnen vrijmaken om wat te fotograferen.  We zijn ondertussen zelfs een weekje naar La Brenne op verlof kunnen gaan.  Echter eerst is het nog tijd voor wat foto's van hier.
Vandaag de beurt aan de meerkoet, een gewone watervogel, die overal talrijk voorkomt en door de meeste mensen wel gekend is.  Toch is het steeds een opdracht om deze gewone soorten ook mooi in beeld te brengen.